We gaan een nieuw tijdperk in en dat vraagt veel van ons.

Het daagt ons op veel niveaus uit om te blijven vertrouwen, in onszelf, in de wereld en de goedheid van de mens.

Alle grondvesten schudden.

Oude systemen werken niet meer. Het wordt meer en meer zichtbaar dat de wereld en de economie die we in korte termijn hebben opgebouwd zo wankel is dat als een radartje niet meer werkt het dreigt in elkaar te storten.

Dat is heel angstig voor velen, omdat het zoveel schijnbare houvast heeft gegeven.

Houvast in de economie die zovelen keihard liet werken voor die weinigen die daarvan profiteerden. Houvast voor diegenen die niet verder kijken dan de volgende generatie en het erfgoed wat voor hen is vergaard. Houvast voor degenen die dag voor dag afhankelijk zijn van de schamele beloning die zij krijgen om het hoofd net niet boven water te houden.

De minderheden die werden misbruikt om het systeem rollende te houden.

De regels, de wetten, de orde. Ze passen niet meer bij het groeiend bewustzijn dat wij meer zijn dan hetgeen ons was toegestaan te zijn in de afgelopen decennia.

Het is nu goed te merken wie van ons in de afgelopen jaren hard hebben gewerkt om oude patronen en overlevingsmechanismen bloot te leggen die ons niet meer dienen.

Het innerlijke werk om bewust in liefde te leven. Met onszelf en de wereld om ons heen. Te vertrouwen op de overvloed die deze prachtige planeet ons te bieden heeft. Te vertrouwen op het oneindige potentieel dat we nog niet hebben mogen aanboren, te vertrouwen op het creërende vermogen van de mens ten dienste van het geheel.

Juist diegenen zijn nu nodig om die koers voor de wereld te bewaken en bewaren. Door in de vibratie van liefde en vertrouwen te blijven.

Diegenen zijn nodig om in alle chaos en angst de rust te hebben om houvast te geven. We zijn als ware ankers die het nieuwe bewustzijn kunnen laten indalen in ons collectieve bewustzijn.

Het vraagt ook iets van ons. Om juist nu te kiezen voor wat juist is voor de wereld waarin we willen leven.

Om juist nu te kiezen voor het gene wat ons en het geheel dient.

Om juist nu met iedere stap een wereld vorm te geven vanuit overvloed, liefde, vrijheid en eenheid.

Uit de gevechten te blijven die de dualiteit wil verdedigen.

Te zien dat deze dualiteit weerspiegeld wordt in onszelf en dat daar het werk te doen is.

Krachtig te blijven in onze visie van de nieuwe wereld

Elke dag ruimte te maken voor dat beeld en het gevoel dat hiermee gepaard gaat.

Datgene naar ons toe te trekken dat dit beeld onze missie hier op aarde dient.

Zodat we een enorme innerlijke rijkdom kunt ervaren wat zich weerspiegeld in de wereld om ons heen.

We verbinden ons van nature met diegenen die hetzelfde weten in zich dragen.

De draagkracht wordt groter.

De tijd van individualisme is voorbij.

We gaan de tijd in waarin we steeds dieper gaan ervaren dat we een zijn met elkaar, de wereld waarop we leven en dat die eenheid uitreikt naar de verste verten van het universum en bewoners die daar thuis zijn.

Vechten hiertegen is vechten tegen jezelf. Vechten om oude instituten overeind te houden. Vechten voor het oude wat ons sinds mensenheugenis is ingefluisterd om de goede orde te bewaren. Vechten is lijden. Omdat je je daarmee identificeert met de ondergang.

Overgave is nodig. Overgave aan een nieuw begin, hoe onbekend ook.

Hiervoor zijn wij geboren. Om dit nieuwe bewustzijn geboren te laten worden.

Geef gehoor aan die innerlijke roep. Het innerlijke weten. En weet dat je niet alleen bent.

Wij zijn een.

Artiest: tamara Philips